ตัวการ์ตูนที่กินได้เก่งที่สุด

         

        การจัดอันดับนี่เอาเฉพาะการกินอาหารแบบคนธรรมดานะครับ ไม่มีการเอาพวกกินแบบดูดกลืนพลังสะสมมานะ ซึ่งจริงๆมีหลายเรื่องแหล่ะครับที่มีฉากประลองกิน แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยเอามาเป็นส่วนสำคัญเท่าไหร่ คล้ายจะทำเอาฮา เล่าเรื่องอีกมุมให้คนดูคลายเครียดคั่นกลางเรื่องซะมากกว่า 

                                                                             อันดับ 8 

คินนิคุแมน จาก คินนิคุแมน

        คนรุ่นใหม่มีใครรู้จักเขามั้ยครับ การ์ตูนดังยุค 80 ยุคที่มีพระเอกนักสู้มาจากกีฬามวยปล้ำ ยุคนั้นไม่มีใครไม่เคยดูหน้ากากเสือ หรือไม่ก็ดูคินนิคุแมนนี่แหล่ะ เห็นหน้าเหมือนหมูแต่จริงๆแล้วเขาเป็นคนที่ใส่หน้ากากหมูปกปิดใบหน้าไว้ ชื่อนิคุมาจากเนื้อน่ะเอง แค่นี้ก็รู้ว่าคินนิคุแมนชอบกินอะไร โดยการ์ตูนเรื่องนี้ชอบเอาสิ่งที่เด่นๆจำได้ง่ายมาตั้งชื่อ อย่างราเม็งแมนก็เป็นนักสู้จากจีน ตอนนั้นราเม็งยังไม่โด่งดัง ทำให้เราพอนึกถึงบะหมี่ก็นึกว่ามาจากเมืองจีน หลังๆเรารู้จักราเม็งจากการ์ตูนญี่ปุ่นมากกว่า นอกจากฉากกินบะหมี่สุดอร่อยแล้วก็เป็นฉากมวยปล้ำนี่แหล่ะที่เป็นความสนุกในเรื่อง แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่มีฉากร้านอาหารมาแทรก คินนิคุแมนก็จะร้องเพลงถามหาข้าวหน้าเนื้อทุกที หลักๆแล้วคินนิคุแมนกินข้าวหน้าเนื้อโดยสั่งมาทีละ 5 ชาม ถือว่าเป็นคนกินจุระดับคนธรรมดา เดี๋ยวนี้คนกินจุมากๆมันมีเยอะ แต่การ์ตูนที่มีฉากที่ฮีโร่ชอบกินอะไรไม่ค่อยจะมีในการ์ตูนยุคก่อนๆ

อันดับ 7

โทมิโอกะ กิยู เสาหลักวารี จาก ดาบพิฆาตอสูร

       เห็นจะจริงที่ว่า ยิ่งกินจุยิ่งมีพลัง จำได้ว่าตอนเด็กๆแอดไม่กินอะไร จะถูกบอกว่าถ้ากินเยอะๆ จะได้เก่งๆ  แม้แต่เสาหลักหน้าเบื่อโลกอย่างกิยูยังกินเก่งขนาดนี้ เนื้อเรื่องของการ์ตูนเรื่องนี้เกิดขึ้นในยุคไทโชของญี่ปุ่น เราก็จะได้เห็นอาหารหลักๆของเสาหลักและนักล่าอสูรว่า เขากินอะไรกันบ้าง ไม่ว่าจะเป็นพวกซุปเนื้อจากสัตว์ที่ล่ามาได้ เวลาเข้าเมืองอาจจะมีร้านดีดี ได้กินราเม็ง หรือขนมฝรั่งอย่างซอฟเค้กก็มีให้กิน แต่คงจะแพงสมัยนั้น เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่ในเรื่องนี้ เราจะไม่นับเรื่องของค่าใช้จ่ายหรือทรัพย์สินของนักล่าว่ามีเท่าไหร่กัน ซึ่งไม่ใช่น้อยๆเลย แต่เรารู้ว่าเงินเดือนนักล่าที่ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยงรายได้ดีมากเลยทีเดียว อย่างยศต่ำสุดคือมิซึโนโตะ ข้อมูลบอกว่าเงินเดือนได้ราวๆ 20,000 เยน ถ้าเทียบ สมัยนี้ ก็ราวๆ 210,000 เยนนั่นเอง แค่นั่งเล่นๆขอแค่ทำภารกิจให้สำเร็จก็รวยแล้ว ถ้าไม่ตายซะก่อนนะ แล้วทำไมระดับเสาหลักอย่าง อาจารย์ของกิยูที่ล่าอสูรมากว่า 10 - 50 ปีแล้ว จะรวยเละขนาดไหน (ขึ้นอยู่กับว่าบางคนจะเรียกเท่าไหร่นะ) บางทีผู้ภูเขาทั้งลูกแถบนั้นและที่ดินรอบๆบ้านแก รวมทั้งไร่นาอาจจะเป็นของแกทั้งหมดเลยก็ว่าได้ นั่นเลยเป็นเหตุให้แกเลี้ยงดูกิยู และหลายคนได้โดยไม่ลำบาก และกิยูเสาหลักน้ำก็กินเก่งแบบไม่ธรรมดา ในฉากภาคการสั่งสอนของเสาหลัก กิยูสามารถกินโซบะ10 ชามได้สบายๆ 

อันดับ 6

คางูระ จาก กินทามะ

คาแรคเตอร์สาวจีน เวลาเธอพูดเสียงจะเป็นญี่ปุ่นแต่สำเนียงเหมือนคนจีนที่พูดญี่ปุ่น อารมณ์คล้ายคนต่างชาติมาอยู่ญี่ปุ่นอะไรแบบนี้มั้ง เธอเป็นชาวสวรรค์เผ่ายาโตะ เอกลักษณ์ของคางูยะคือจะกินบ๊วยแผ่นเป็นประจำหรือไม่ก็สาหร่ายดอง เห็นหุ่นแบบนี้แต่ในท้องของเธอเหมือนหลุมดำ โยนอะไรเข้าไปได้เรื่อยๆ แบบไม่มีขอบเขต แต่ถึงแม้จะอิ่มแล้วก็ยังคงพร้อมกินได้ตลอดเวลา

 นารูโตะ (Naruto Uzumaki) จาก Naruto
        นารูโตะชอบกินราเม็งเป็นชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะราเม็งที่ร้าน อิชิราคุราเม็ง Ichiraku ซึ่งเป็นที่ที่เขาไปบ่อยๆ แน่นอนว่า อ.มาซาชิผู้แต่งนั้นรักตัวละครนี้มากแค่ไหน แล้วทำไมจะไม่ใส่สิ่งที่เขารัก เขาชอบลงไปในตัวละครแต่ละตัวที่เขาสร้าง และเมื่อเราชอบ นารูโตะแล้ว ทำไมเราจะไม่อยากรู้ว่านารูโตะชอบอะไร แล้วไปที่ไหนบ่อยที่สุด การใส่ของรักของโปรดของแต่ละคนลงไปมันทำให้เราเข้าใจตัวละครนี้มากขึ้น 

        เราเห็นฉากนารูโตะเข้าร้านราเม็งบ่อยกว่าฉากใช้ชีวิตประจำวันซะอีก ตอนเด็กๆ นารูโตะไม่มีตัง แต่มีพ่อรวย ไหงจนซะงั้น และเมื่อกลายเป็นเด็กกำพร้า คนส่งเสียดูแลเขาก็คือ โฮคาเงะรุ่นที่ 3 เวลานารูโตะอยากกินอะไรจะต้องพารุ่นพี่ไปด้วยเสมอ แต่เมื่อเขาได้เป็นจูนินแล้ว ก็เก็บตังเก่งขึ้นเพื่อเอารางวัลที่ได้มาไปซื้อ ราเม็งนั่นเอง เหมือนว่าการกินร้านราเม็งคือรางวัลแห่งความสำเร็จ เวลาเสร็จภารกิจก็ต้องไปฉลอง และช่วงเวลานั้นเราก็จะได้เห็น การคุยเรื่องฝึกวิชา การชวนสาวไปกินบะหมี่ก็มี 

แล้วนั่นก็ทำให้แอดได้เรียนรู้เหมือนกันนะว่าหมู่บ้านนินจาในโลกนารูโตะ เหมือนหมู่บ้านคนปกติทั่วไป แล้วราเม็งที่ชื่นชอบที่สุดของนารูโตะนั่นก็คือ มิโซะชาชู หรือราเม็นหน่อไม้ดองกินกับซุปเต้าเจี้ยวโชยุญี่ปุ่นสุดอร่อย แต่จริงๆแล้วคนกินเก่งกว่าแท้จริงคือราชินีคนนี้น่ะเอง 

                                                                              อันดับ 4

จิวเวอรี่ บอนนี่

        อีกหนึ่งตัวละครสายกินจุที่เหมือนถอดแบบมาจากลุฟฟีี่เป๊ะๆ ผู้ครอบครองผลปิศาจที่ควบคุมอายุได้ นอกจากนั้นยังเปลี่ยนร่างได้อย่างที่ต้องการ เขาบอกว่าพลังคล้ายๆเป็นอีกโลกไทมไลน์ที่เธออยากให้เป็นดูธรรมดาไหง op ได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ เรื่องพลังของผลปิศาจมันวิวัฒนาการมาจากจากความปรารถนาอันแรงกล้าที่อยากจะเป็นอย่างนั้น อันนี้มีการสปอยมาก่อนแล้ว และดูเหมือนว่าตัวละครตัวนี้ จะคล้ายกับเป็นเงาของลุฟฟี่ไม่มีผิด ทั้งเรื่องความซกมก กินเก่งเว่อ กินล้างผลาญ ในภาคเอ้ดเฮดน่าจะมีบทของเธอเต็มๆ ดูเหมือนว่า อ.โอดะคงมีความตั้งใจจะให้ ตัวละครจอยบอยหรือเทพนิกะเป็นเหมือนความฝันความหวังอะไรแบบนั้น เลยทำให้บอนนี่ก็สามารถลอกเลียนร่างนิกะที่เป็นผู้หญิงได้เหมือนกัน

อันดับ 3 

โทริโกะ (โทริโกะ) จากโทริโกะ

    การ์ตูนอาหารที่มีฉากต่อยได้นิดหน่อยอย่างเรื่อง โทริโกะ แทบจะไม่มีซีนไหนที่โทริโกะเดินทางไปจะไม่มีการกิน  อาหารในเรื่องโทริโกะก็สมกับเป็นการ์ตูนอาหาร มีแต่ระดับอาหารดีดี วัตถุดิบสุดยอดอาหารทำจากฝีมือระดับสุดยอดกุ๊ก แถมยังบรรยายความอร่อยได้เว่อวัง อลังการ ที่แอดไม่ชอบเลยคือบรรยายไป ทำไมต้องทำฉากให้ทั้งคนกินและคนทำน้ำลายไหลด้วย แถมพากษ์ไทยยังทำเสียงซี้ดไปพูดไป ใครดูเรื่องนี้ไม่วิ่งไปร้านอาหารยกมือขึ้น

        กลับเข้ามาเรื่องต่อสู้ โทริโกะเป็นนักสู้ที่เก่งมาก ระดับความสามารถในการกินอาหารเหมือนกับการต่อยคอมโบ ยิงกินยิ่งเก่ง เขากินล้างกินผลาญ ทุกที่ๆเขาไปมื้อหนึ่งไม่ต่ำกว่าล้านเย็น โทริโกะกินได้มากกองเท่าเนินเขาย่อมๆ และดูเหมือนแกจะหุ่นไม่เปลี่ยนเลยนะ กินวัวทั้งตัวก็ได้ คนอะไรก็ไม่รู้ 

อันดับ 2

 ลูฟี่ (Monkey D. Luffy) จาก One Piece

        ลูฟี่หมวกฟาง เป็นที่แน่นอนเลยว่าพลังงานของเขาได้มาจากการเติมเนื้ออย่างไม่ต้องสงสัย แม้จะใช้ไปอย่างมากมายมหาศาลจากการเพิ่มเกียร์ในระดับต่างๆกัน ถ้าเป็นรถยนต์อัตราสูญเสียพลัง เวลาเปลี่ยนเกีนร๋มันจะน้อยลงใช่มั้ย แต่เกียร์ของลูฟี่ซึ่งผู้แต่งเขาก็บอกอยู่แล้วว่า ใช้การเร่งความร้อนทางร่างกายอย่างมากเพื่อทำให้ร่างกายรวดเร็วมากยิ่งขึ้น แปลว่าระดับแคลอรี่มีผลต่อการเติมพลังเหมือนเติมน้ำมันไม่มีผิด การกินของลูฟี่นั้นมากมายมหาศาลพอๆกับ 10 คนกินในแต่ละมื้อ ถ้าไม่นับเวลาออกไปสู้หรือทำอะไรบนเรือ ที่ที่เราจะหาลูฟี่ได้ง่ายที่สุดก็คือบนโต๊ะอาหารนั่นเอง แต่การกินล้างกินผลาญของลูฟี่อาจจะไม่กระทบกับวัตถุดิบมากเท่าไหร่นัก เพราะเดินทางออกเรือตลอด แล้วปลาในจักรวาลนี้ก็ตัวระดับปลาวาฬ ไหนจะวัวยักษ์และตัวประหลาดมากมายที่มีอยู่ทุกเกาะที่โจรสลัดพวกนี้เดินทางไป เรียกได้ว่าเป็นลูฟี่ไม่มีวันอดอยาก แค่อาจจะมีปัญหากับกุ๊กที่ต้องเหนื่อยทำอาหารมาให้กัปตันตัวเองกินคนเดียว แต่ปริมาณเยอะมากเท่ากับลูกเรือทุกคนกิน 

อันดับ 1 

โกคู (Goku) จาก Dragon Ball
        โกคูผู้มีพลังระดับยิงดาวแตกได้ด้วยพลังคลื่นเต่าล้วนๆ ไม่รู้เขาเก็บพลังเอาไว้ตรงไหนกันแน่ แต่ละจักรวาลก็มีวิธีเติมพลังที่แตกต่างกันไป แต่โกคูจะเติมพลังระดับยิงโลกแตกของเขาด้วยการกินหนักๆ และเมื่อหลังจากที่เขาฝึกเสร็จเขาจะกินแหลก และไม่ใช่น้อยๆด้วยน่ะสิ  เราจะเห็นอาหารชุดใหญ่ที่เขากินได้ทั้งโต๊ะ ถ้าเราจะคำนวณจากข้าว 3 ทัพพีหรือ 1 ถ้วย ก็จะเท่ากับ 230 KCal ข้าวมันไก่ 1 จาน เท่ากับ 600 Cal  น่องไก่ให้ 160 Kcal น่องไก่ทอดชิ้นโตให้ 275 Kcal นี่แค่ไก่1 ชิ้น แค่นี้จะสามารถทดแทนพลังทั้งหมดที่เขาเสียไปได้พอหรือไม่ก็ไม่รู้ จะเห็นในซีนเวลาโกคูไปศึกชิงเจ้ายุทธภพแทบจะเหมาของในซุปเปอร์มาทำ แล้วโกคูอยู่ได้ยังไง โดยบ้านไม่ล้มละลาย ก็จะมีตอนที่เฉลยว่าก็ได้เงินมรดกจากราชาปิศาจวัวพ่อตาโกคูนั่นเอง นี่ยังไม่นับรวมมื้อของลูกๆที่ร่วมฝึกวิชากับพ่อนะ ถ้าเอามารวมด้วยแตกยับแน่นอนบ้านนี้ 

ทั้งนี้ก็จะคนเคยคำนวณเหมือนกันว่า มื้อนึงโกคูกินไปราวๆ 400000 เซนิ หรือราวๆ  7 แสนกว่าเยน โกคูกินโหดขนาดนี้ แถมยังหาทำงานไม่เป็น ไม่อยากจะคิดเลยว่าเมียจะต้องหาเงินมากขนาดไหนถึงจะพอเอามาเลี้ยงดูผัวกับลูกๆของเธอให้อิ่มท้อง